Historia
Przygotował i nadesłał: Langi
Historia Ford Taunus/Cortina 1970-1982

Historia nowego modelu Forda TC rozpoczyna się w 1970. W Niemczech nowe auto nosi oznaczenie Taunus I, zostaje tym samym bezpośrednim następcą modelu 12/15M P6. Natomiast w Wielkiej Brytanii otrzymuje nazwę Cortina III zastępując wersję MK II produkowaną od 1966 roku. Zarówno w Niemczech jak i na Wyspach Brytyjskich Ford wystawia swój nowy produkt do walki w segmencie średnim, jako przestronny, wygodny samochód rodzinny za „rozsądne” pieniądze.

Wraz z wprowadzeniem na rynek TC, Ford wraca w tej klasie pojazdów do tradycyjnego napędu na tylnią oś. W porównaniu do poprzednika nowy model otrzymał także zupełnie inne zawieszenie, przód z podwójnym wahaczem poprzecznym, oraz sztywną oś tylną na sprężynach śrubowych.

Proponowane jednostki napędowe to czterocylindrowe , rzędowe silniki (PINTO) o pojemnościach: 1.3l ( 55KM), 1.6l (72KM). Program 1970’ uzupełnia silnik OHV V6 2.0 (90KM) dla wersji GT oraz GXL. W listopadzie 1971 roku dla wersji GT oraz GXL dealerzy Forda proponują klientom kolejną jednostkę napędową , silnik V6 o pojemności 2.3 litra i mocy 108KM stosowany także z modelu 20M.

Ford Taunus I GXL

Ford Cortina GXL

Auto dostępne jest w następujących wersjach nadwozia : sedan, 2d, kombi(turnier) oraz Coupe. Ze względu na wyposażenie dostępne są wersje : L, XL, GT, GXL. Poszczególne wersje różnią się zastosowanymi materiałami wykończenia wnętrza, listwami ozdobnym, dodatkowym oświetleniem czy obrotomierzem, który był standardowym wyposażeniem dla wersji GT oraz GXL.

Pierwszą poważniejszą modyfikację auto przechodzi w 1973 roku. Gruntownie zmodernizowano deskę rozdzielczą, poprawiono zestrojenie nadwozia, oraz silnik 1.3 który dysponuje teraz mocą 59 KM.

Przez kolejne dwa lata wprowadzono szereg modyfikacji, wersja kombi otrzymała wycieraczkę i spryskiwacz tylniej szyby(dostępne na życzenie), ogrzewanie tylniej szyby wprowadzono we wszystkich wersjach nadwozia i wyposażenia. W maju 1975 roku wprowadzono bardzo udany silnik 2.0l R4 typu PINTO o mocy 98 KM, w pozostałych jednostkach napędowych poprawiono gaźniki oraz rozdzielacz zapłonu, tak aby spełniały nowe normy dotyczące emisji spalin. W maju 1975 r taśmy produkcyjnej zjeżdża milionowy Ford Taunus.

W styczniu 1976 na rynek wchodzi odmłodzony TC, w odróżnieniu od poprzednika tym razem Brytyjska Cortina MK IV oraz Niemiecki Taunus II to auta identyczne(różnica polega tylko na umiejscowieniu kierownicy).

Ford Taunus II wnętrze w wersji Ghia

Zdecydowanym modyfikacjom ulega nadwozie TC, projektanci nadążając za nowymi trendami w Europie odeszli od zamerykanizowanej linii nadwozia. Nowy TC jest też niższy od poprzednika o 35 mm, zdecydowanie przeprojektowano cześć czołową oraz tył pojazdu. . Jednostki napędowe, wnętrze oraz zawieszenie pozostają bez zmian, TC nadal dostępny jest z manualną skrzynią 4-biegową oraz z 3 biegową przekładnią automatyczną.

Wprowadzono nowe wersje wyposażenia, L, GL, Ghia oraz S. Auto dostępne jest z nadwoziem typu sedan, 2d, oraz kombi (turnier) ,zrezygnowano z wersji coupe.

Ford Taunus II

Najbardziej luksusowa wersja Taunusa, Ghia, w pełnym wyposażeniu posiadała takie dodatki jak spryskiwacze reflektorów przednich, podgrzewany fotel kierowcy, welurową tapicerkę z drewnianymi akcentami, wspomaganie układu kierowniczego.

Nowy Taunus ponownie nosi na masce znany do dziś niebieski owal, który wycofano w 1937 roku.

Ostatniej modyfikacji Taunus doczekał się w 1979 roku,( Taunus III, Cortina MK V) zmieniono nieznacznie przednią część pojazdu, wprowadzono większe kierunkowskazy, zupełnie nowy „grill”, zderzaki, lampy tylnie, większa szyby, lusterka przeniesiono w narożnik szyby. Kosmetycznym modyfikacjom poddano wnętrze, zmodyfikowano tarcze wskaźników, radio przesunięto na półkę w pobliżu lewarka zmiany biegów a w jego miejscu pojawiły się dodatkowe nawiewy, (tylko zimnego powietrza).

Ford Taunus III

Ostatecznie produkcje Forda Taunusa zakończono w sierpniu 1982 roku. Na rynku pojawił się Ford Sierra, pierwsze auto którego nadwozie projektowano przy pomocy komputera.